T'άστρα φέρε μου στα μάτια
να βλέπω μέσα απ'τη μορφή τους
άγνωστα περιβόλια
στις στέγες των σπιτιών και στις ταράτσες του έρωτα
να περάσω το χέρι μου πάνω από τ' άστρα
να μπερδέψω τα μαλλιά σου
Με πυρωμένα κεραμίδια κρεβάτια
με πυρωμένα στόματα
Στις στέγες των σπιτιών και στις ταράτσες του έρωτα
Άκου τους στεναγμούς του φεγγαριού. G.M
2 σχόλια:
Σα να λικνίζομαι αισθάνομαι διαβάζοντάς το . Ανάλαφρος, αιωρούμενος
Καλή σου μέρα Μάκη νιώθεις τον προορισμό και την επιστροφή της αυτό ανάδρασης χαίρομαι γι αυτό!!!
Δημοσίευση σχολίου