Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Σκηνή...

Έλυσε τα μαλλιά της
η αλμύρα σφούγγιξε πάνω σε κάθε της μάγουλο
διάφανη ακίδα, κάθε μέρα ένας αιώνας
κάθε αιώνας αμέτρητα χρόνια εφηβείας
Πολλές φορές άκουγε μα δε γύριζε το μόνο που πίστευε ήταν το ποτάμι.
Δίπλα και αντίκρυ περπατούσε θαρρετά
έβλεπε τα χρυσόψαρα να ιριδίζουν χόρευε μαζί τους
με εκείνον τον άσπρο περσικό γάτο στα πόδια της. G.M

Δεν υπάρχουν σχόλια: