Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Ο κόσμος γύρισε ανάποδα


Η ροή του ποταμού έχει αλλάξει

και'συ ντυμένη νύμφη προσφέρεις

χοές στους θεούς στη λίμνη με την κλαίουσα ιτιά

και στεφάνι στα μαλλιά φορείς με βασιλικό

για να ξορκίσεις το κακό που πρώτη μάντεψες

Ομως η νύχτα είναι μακρινή και το φεγγάρι

φωτεινός οδηγός σου πυξίδα του ναού σου

με την πρωινή δροσιά αποζητάς το φιλί του υάκινθου

Σα δροσοσταλίδα σε καλωσορίζει η μέρα η καινούργια

και θα λουστείς μ'αθάνατο νερό

κάποια μέρα που ο ουρανός δε θα'χει σύννεφα

μόνο καθρέφτες με είδωλα ανάστροφα

καθώς ξυπόλυτη ακροπερπατάς

Ολοι οι πλανήτες σε καλωσορίζουν γυρίζοντας ανάποδα

και'συ θα παίζεις πρόθυμα με τα ουράνια σώματα

σε ελικοειδή περιστροφή πάνω σε εναν κομήτη αστραπόμορφο

με τη μοναδικότητα κανόνα που αργά έμαθες

Ετσι κι αλλιώς ο κόσμος γύρισε ανάποδα

κι εσύ μένεις πάντα εκεί με τα γόνατα

βρεμένα και το μικρό αστερία στεφάνι

άστρο του θαλάσιου ουρανού

να αχνοφέγγει στο ηλιοβασίλεμα

σαν αναδυομένη ταξιδεύεις

σα λογισμός σαν αύρα

Όμοια με κομήτη που έρχεται και φεύγει G.M



Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Δελφοί


Διπλός κύκλος ομόκεντρος

χαραγμένος σε βράχο

μορφές φανερώνει αιώνιες

Φωτεινοί ίσκοι

Ιεροί ψίθυροι

Φως ανυπέρβλητο

Μυστικές διαδρομές

Ολόλευκες σκέψεις

η τέμνουσα πορεία

των παράλληλων διαδρομών

Oι κραυγές των πουλιών

το χαμόγελο της Σφίγγας

στο αθάνατο νερό

Το βλέμμα του χρόνου

Το θροίσμα από τις πτυχές

των αγαλμάτων

Ο ήχος της σπονδής

Τα βήματα των πιστών....G.M..


Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Άρωμα

Το άρωμα σου
με οδηγεί σε σένα
νιώθω εσένα μέσα από σένα
με κάνει να θέλω να σε σκοτώσω
να σε φορέσω πάνω μου 
το άρωμα σου
απόσταξη θεϊκού αγιασμού
πόσο ηδονικά τέλειο
για μένα. G.M






Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Φωτόνια

Αρχέγονα φωτόνια

πλημμύρισαν 


τον έναστρο ουρανό


με συγκλονίζουν


φωτοτυπώ διαφάνειες


με ουράνιες αναμνήσεις .G.M










Χάος

Αφιέρωσε μου εναν Αστερία

ποτισμένο με αχνό φως


πάνω σε γυαλιστερό βότσαλο


σε μια νοητή γραμμή του απείρου


καθώς το χέρι μου κρατάς όρισε...


το πρώτο δευτερόλεπτο του σύμπαντος


γέννησε το παρελθόν σου


μες στη χαώδη πολυτέλεια



του Γαλαξία μίλα μου γι'αγάπη.G.M



Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Άστρα


T'άστρα φέρε μου στα μάτια
να βλέπω μέσα απ'τη μορφή τους
άγνωστα περιβόλια
στις στέγες των σπιτιών και στις ταράτσες του έρωτα
να περάσω το χέρι μου πάνω από τ' άστρα
να μπερδέψω τα μαλλιά σου
Με πυρωμένα κεραμίδια κρεβάτια
με πυρωμένα στόματα
Στις στέγες των σπιτιών και στις ταράτσες του έρωτα
Άκου τους στεναγμούς του φεγγαριού. G.M

Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Σε ψάχνω


Σε ψάχνω στις πτυχές των πλανητών

ανάμεσα στο κενό με το κενό

Οριακά ευθυγραμίζω τις καμπύλες

Είμαι σε τροχιά

βαδίζω γύρω σου

σαν απλανής

σα σκιά φωτόδεντρου

αφανής αστεροειδής σε ακτίνα

πτώση και πλεύση 

μετεωρίτης του απόλυτου

Και ξανά....G.M


Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Εν σάρκωση



Αρχέγονο σούρουπο

κι οι λέξεις ανεμίζουν σηκώνοντας παντιέρα

με αστρολάβο τ'όνειρο το νόμο της δυαδικότητας

Η ροή του ποταμού έχει αλλάξει

πνοή ανέμου απ'άλλα φεγγάρια

τα μάτια βαθιά και σκούρα

Οι θύμησες τα σκονισμένα ιδεογράμματα

η προσμονή στο δρόμο των αστεριών

ο μύθος της ενσάρκωσης

 πέραν του καλού και του κακού. G.M


Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Ουσία συν



Η δίνη στέκει εκεί

κυκλύομαι μέσα της

άνυδρη ξηρή πυροδοτώ

φευγαλέες στροφές του χρόνου

στέκω σε στάση

 λυχνία γίνομαι

το έβδομο κλειδί. G.M




Tοτέμ


Βλέπω μέσα απ'το βλέμμα σου

νιώθω από την καρδιά σου

συγχρονίζω την αναπνοή μου

το χρυσό του ματιού σου ματιού μου 

είσαι δικός μου είμαι δική σου

Ο θρόνος θόλος, ο θόλος θρόνος

 Η γυναίκα το δέντρο

 ο άντρας η αρχή 

οδηγός και φύλακας μαζί 

το φυλαχτό της ανάμνησης 

Στου ναού σου το σχήμα περπάτησα. G.M






Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Χορός σφαιρών



Πετράδι θεϊκό

αποκάλυψε τη φορεσιά του αμέθυστου

κάθε σφαίρα ενεργοποίησε

γύρω από του χρυσού εαυτού την ακτινογραφία

Σμίξε με την πρωτογενή φλόγα

του κυανού φωτός σε έγχορδη ηλιακή εκκίνηση

σύρε αόρατα πέπλα ανάδρασης

Στο χορό των σφαιρών υπάκουσε...G.M


Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Των αισθητών


Γέννησες τον έρωτα μια νύχτα

στην ακρόπολη των αισθητών

στην κοιλάδα των ρόδων με τα λευκά σου πέπλα

διάττων αστέρα των λογισμών

σκόρπισες κοχύλια

στην απεραντοσύνη του ανέγγιχτου

τροπαιοφόρος στην αγκαλιά σου. G.



Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Εν Αιθρία

 Ο κόσμος γύρισε ανάποδα με τα χέρια στο χώμα στην υγρή άσφαλτο,μια μοναχική νύχτα χωρίς όρια
με τα φανταστικά ρολόγια.
 Σε ένα δωμάτιο άδειο από απουσίες σε μια πόλη ξένη από φαντάσματα κάθε μέρα, κάθε ώρα σα τις σταγόνες της βρύσης αργά και σταθερά τραγουδούν μονότονους ήχους σαν το χτύπο της 
καρδιάς,στην αρχή της δημιουργίας πριν τη γέννεση στο κενό διάστημα του χώρου και του χρόνου λίγο πριν την άρχη και μετά το τέλος
Ο κόσμος γύρισε ανάποδα το νήμα της ισορροπίας το εύθραστο με μια κίνηση,ένα νεύμα ,ένα αντίο..
Όλες οι επαναστάσεις κάπως έτσι ξεκίνησαν...αρκεί να'χεις θάρρος και δίψα για το άγνωστο και  
εισιτήριο κάποιο όνειρο...'οταν όλες οι πύλες ανοίξουνε για να ανακαλύψεις γυμνά τα αγάλματα, 
άφθαρτα από την ομίχλη του χρόνου με το καθαρό φως της απλότητας που τα περιβάλει.
Με τα μάτια κλειστά και το κουτί της Πανδώρας κλεισμένο καλά στο χέρι σου θα δαμάσεις τους δαίμονες ήρθε η ώρα έχεις νικήσει τους Τιτάνες έχεις λύσει όλα τα αινίγματα...
Τώρα κοιτάζεις το φως κατάματα γιατί είσαι εσύ το ρόδι που πορφύρισε σπυρί σπυρί
Ο κόσμος γύρισε ανάποδα γιατί έτσι είναι κανονικός.
 Δε κοιτάς τους ανθρώπους στα μάτια ...μα μέσα από αυτά βαθιά στις κόγχες το μέσα έξω
Το απόλυτο και αληθινό τ'αλλάζει όλα το μέσα έξω.
Καθώς περνά ο καιρός χωρίς το τρομαγμένο φτερούγισμα του ερωδιού,
 στην άκρη της θάλασσας με
 το νήμα που σε δένει μ'αυτήν τη στιγμή που ο γλάρος σου μίλησε..γιατί είσαι εσύ που θα δαμάσεις τη θάλασσα έχοντας πάντα κάποιον να περιμένεις ,στο στενό ακρογιάλι με τα μάτια στον ορίζοντα και το βλέμμα τ'ουρανού.Αυτόν που θάρθει...
 Χωρίς πανοπλία αστραφτερός σα τον ήλιο. Αυτόν που πρώτος θα λύσει το δικό σου αίνιγμα...εκει στο δάσος χαραγμένο ειν''τ'ονομά του, αυτός με δυνατή καρδιά και θάρρος στα μάτια θα λύσει τα μάγια της αράχνης, μες στο λαβύρινθο δε θα χαθεί.
Η ροή του ποταμού έχει αλλάξει και συ ντυμένη νύμφη προσφέρεις χοές 
στους θεούς στη λίμνη με την κλαίουσα ιτιά και στεφάνι στα μαλλιά φορείς με βασιλικό,
για να  Ξορκίσεις το κακό που πρώτη μάντεψες.
Όμως η νύχτα είναι μακρινή και το φεγγάρι φωτεινός οδηγός σου πυξίδα του ναού σου... με την πρωινή δροσιά αποζητάς το φιλί του υάκινθου.
Σα δροσοσταλίδα σε καλοσορίζει η μέρα η καινούργια και θα λουστεις μ'αθάνατο νερό κάποια μέρα που ο ουρανός δε θαχει σύννεφα,μόνο καθρέφτες με είδωλα ανάστροφα.  'Ολοι οι πλανήτες σε καλοσορίζουν γυρίζοντας ανάποδα...
Εκεί με τον Ωρίωνα για θρόνο, την Αφροδίτη με τα χίλια χρώματα και συ θα παίζεις πρόθυμα με τα ουράνια σώματα σε ελικοειδή περιστροφή ταξιδεύοντας με έναν κομήτη αστραπόμορφο με τη μοναδικότητα κανόνα που αργά έμαθες..
.Ετσι κι αλλιώς ο κόσμος γύρισε ανάποδα, ο κύκλος άνοιξε και ξανάκλεισε με τη βεβαιότητα ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει μόνο ίσως εσύ.Τυλίγεις το νήμα λύνεις τους κόμπους είναι αυτοί ατελείωτο ικαι εσύ μένεις πάντα εκεί δόφραγμα του ίδιου εαυτού σου.
.Και έτσι πέρασαν δύο αιώνες και ύστερα άλλοι δύο και εσύ πάντα εκεί όχι πολύ μακριά απ΄το παράθυρο μες σε περίτεχνα φτιαγμένο θόλο Αποσυντίθεσαι όμοια με το μήλο μακριά απο τον αέρα,το νερό,το δέντρο, πέρα από τους ήχους του δάσους το τραγούδι των πουλιών.την ανάσα της γης, τη δροσερή αύρα της θάλασσας στον απέραντο ορίζοντα..
.Η σκακιέρα εκε .αντίπαλος εσύ και ο εαυτός σου εσύ κι μοίρα, εσύ κι ο χρόνος, εσύ κι ίδια σου η φύση.
 Μετράς τις μέρες τους μήνες τους αιώνες και ξαναρχίζεις πάλι από την αρχή ,σαν κάτι να σου ξέφυγε..Με το γόνατο βρεμμένο και το μικρό αστερία στεφάνι άστρο του θαλάσσιου ουρανού σου να αχνοφέγγει στο ηλιοβασίλεμα......Εσύ σαν αναδυομένη ταξιδεύεις με φυσαλίδα του βυθού που εξατμίζεται στο κύμα κι αφήνει το φουστάνι της, αγγίζει τη φτερούγα της με τα ακροδάχτυλα της
 ..Σα λογισμός, σαν αύρα... 'Ομοια με κομήτη που έρχεται και φεύγει. G.M